Εφαρμογή και σύνθεση παγόμορφου οξικού οξέος (φαρμακευτικά έκδοχα)

Λειτουργικός οξινιστής

Σε κοινή χρήση

Ενδοφλέβια ένεση, ενδομυϊκή ένεση, υποδόρια ένεση, γενική εξωτερική προετοιμασία, οφθαλμικό σκεύασμα, τεχνητή αιμοκάθαρση κ.λπ., η δοσολογία σύμφωνα με αυστηρά ιατρικά πρότυπα.

ασφαλής

Παγόμορφο οξικό οξύ χρησιμοποιείται ευρέως σε φαρμακευτικά παρασκευάσματα, ο κύριος ρόλος είναι να ρυθμίζει το pH της συνταγής, μπορεί να θεωρηθεί σχετικά μη τοξικό και μη ερεθιστικό. Ωστόσο, όταν η συγκέντρωση παγόμορφου οξικού οξέος ή οξικού οξέος σε νερό ή οργανικούς διαλύτες υπερβαίνει το 50% (Β/Β), είναι διαβρωτικό και μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο δέρμα, τα μάτια, τη μύτη και το στόμα. Η κατάποση παγόμορφου οξικού οξέος μπορεί να προκαλέσει σοβαρό ερεθισμό του στομάχου παρόμοιο με το υδροχλωρικό οξύ. Ένα αραιό διάλυμα οξικού οξέος 10% (Β/Β) χρησιμοποιήθηκε για τσιμπήματα μεδουσών. Ένα αραιό διάλυμα οξικού οξέος 5% (Β/Β) έχει επίσης χρησιμοποιηθεί τοπικά για τη θεραπεία λοιμώξεων από ψευδομονάδα που προκαλούνται από τραύμα και εγκαύματα. Έχει αναφερθεί ότι η χαμηλότερη από του στόματος θανατηφόρα δόση παγόμορφου οξικού οξέος στον άνθρωπο είναι 1470 μg/kg. Η ελάχιστη εισπνεόμενη θανατηφόρα συγκέντρωση ήταν 816 ppm. Υπολογίζεται ότι οι άνθρωποι καταναλώνουν περίπου 1 g οξικού οξέος την ημέρα από τα τρόφιμα.